nog maar iets meer dan een maand te gaan. - Reisverslag uit Digana, Sri Lanka van Kim Herder - WaarBenJij.nu nog maar iets meer dan een maand te gaan. - Reisverslag uit Digana, Sri Lanka van Kim Herder - WaarBenJij.nu

nog maar iets meer dan een maand te gaan.

Blijf op de hoogte en volg Kim

14 December 2015 | Sri Lanka, Digana



Het weekend van 4,5 en 6 december ben ik samen met Jessie en Rick naar Tangalla geweest, donderdag eind van de middag zijn we op vertrokken om zo op tijd bij de zuidkust aan te komen. Alleen konden we de snelle highway bus net niet meer halen en onze aansluiting ook niet meer. Uiteindelijk hebben we maar een busje gehuurd om zo na 7 uur reizen bij ons hotel aan te komen. De volgende twee dagen zijn we lekker naar het strand geweest en natuurlijk in de zee wezen zwemen. Wat een mooi strand, blauwe zee en wat eenmooi uitzicht vanuit onze bungalow. De zondag gingen we terug richting Home of Hope. We hadden heel mooi bedacht dat we vanaf Matare de directe bus richting Kandy zouden nemen en zo waren we het snelst weer thuis. In Matare zouden we nog 1.5 uur moeten wachten tot onze bus zou gaan, wij besloten om vast wat spullen op een plek in de bus neer te leggen en wat rond te lopen en wat te drinken. Toen we een half uur voor de tijd terug gingen naar de bus kwam er een mannetje naar ons toe, in gebrekkig engels zei die dat die andere bus vol was en dus al weg was en dat hij onze spullen ook had. Wij snapten er eerst natuurlijk niks van en gingen opzoek naar die bus, hij stond er echt niet meer. We moesten dus toch eerst naar Colombo en van daaruitterug naar Kandy en dat betekende dat we erg laat terug waren bij Home of Hope. hmmmm ik was de hele dag al niet lekker, was heel erg moe, had veel last van astma en had het gevoel dat ik verkouden werd. Uiteindelijk na een mega lange reis vanaf Colombo naar Kandy kwamen naar ongeveer 12 uur reizen eindelijk aan bij Home of Hope, wat was ik moe en ging dus ook bijna gelijk naar bed toe. De volgende dag werd ik ziek wakker, ik heb deze week drie dageninbed gelegen. Donderdag voelde ik me gelukkig weer heel wat beter en kon weer lekker therapie aan mijn cliënten geven.

Dit weekend was het de bedoeling dat we naar Adams peak gingen om de beklimmen maar we wouden graag ook abseilen van een waterval. okeee dan maar beide dingen combineren. Het broertje(Jordy) van Rick was ook in Sri Lanka aangekomen dus hij ging dit weekend met ons mee. Samen met Maxine, Rick, Jessie en Jordy zijn wij richting Kitugalle gegaan om de volgende ochtend te gaan abseilen van een waterval. hmmmm de waterval was 40 meter hoog, hmmm das wel heel erg hoog dacht ik maarja dit is wel iets wat ik heeeeeeeeell graag wil doen. Uiteindelijk na een lange tocht kwamen we aanbij de waterval, na een paar bloedzuigers weg te hebben gehaald, konden we alle veiligheids dingen aandoen om zo veilig naar beneden te komen. Toen ik aande beurt was begonnen de kriebels wel wat erger te worden hmmmm waar ben ik aan begonnen dacht ik haha. Uiteindelijk was het heel erg gaaf om te doen, weer een herinnering voor het leven! Op een paar sneeën en blauwe plekken na ben ik heel huids beneden gekomen.

Daarna zijn we snel gaan douchenen onze spullen pakken want we hadden met Ianthe afgesproken in Hatton, vanuit daar gingen we naar ons Hotel. Die nacht om 2 uur begonnen we met de helse tocht naar het topje van Adams peak. Het waren 5831 treden op weg naar de top. pfoehh me benen deden wel zeer, allen had ik nog meer last van mijn Astma,wat was ik blij met mijn astma pufje ( dit was me beste vriend tijdens de klim). Na ongeveer 3 uur lopen waren we dan eindelijk boven , de laatste traptredes waren het zwaarst. Ik heb me zowat aande leuning omhooggesleept hahahaha. Gelukkig waren we op tijd omdezonsopgang te zien. Onderweg hadden we het nog zo warmmaar bovenop de top was het zooooo koud. Ik leek daar wel een mummie, ik had namelijk de touwtjes van mijn jas aantegtrokken dus je zag een deel van mij gezicht alleen maar haahaha.

En toen moesten we weer naar beneden... mijn benen waren helemaal verzuurd en aan het trillen. Uiteindelijk hadden we een hele mooie oplossomg bedacht, we leken wel paarden. We hupten van de ene tree aar de andere tree, dit washet minst zwaar voor je benen. Vanaf de top hadden we ook nog gezelschap met ons meelopen, namelijk twee hondjes (die maakten dan wel telkens ruzie met elkaar haha). Na ongeveer twee uur kwamen we dsn eindelijk beneden aan, na lekker te hebben gegeten onderweg zijn we weze douchen en daarna lekker even geslapen want we waren allemaal erg moe.

Hier nog wat woorden in het SriLankaans (spellingsfouten onder voorbehoud )
aie bowan - hallo
hundaai - goed
kohomade - hoe gaat het?
epah - niet
ende- kom
jande- ga

eke- een
dekke - twee
tuna- drie
hatte- vier
paha- vijf

Over een paar dagen is het dan zover, Bas komt hier naar Sri Lanka. De eerste twee dagen zijn we nog bij Home of Hope maar daarna gaan we reizen door Sri Lanka. Heerlijk 2,5 week vakantie en Bas weer zien na drie maamden!!

liefs vanuit Sri Lanka
Kim

  • 14 December 2015 - 14:03

    Silvia :

    Hey Kim, jou verhalen blijven boeiend om te lezen. Een hele fijne vakantie met Bas. Nog 2 nachtjes slapen ☺
    Liefs Silvia

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Kim

Actief sinds 03 Sept. 2015
Verslag gelezen: 449
Totaal aantal bezoekers 6503

Voorgaande reizen:

14 September 2015 - 20 Januari 2016

Stage Home of Hope

Landen bezocht: